Het weer in Nederland lijkt de komende tijd behoorlijk om te slaan. Vooral vanaf begin volgende week gaan we dat merken, maar een begin met het grondwerk dat naar die verandering moet leiden, wordt nu al gemaakt.
Wie houdt van winterweer komt steeds moeilijker aan z’n trekken. Kunnen we nog wel uitzien naar de koude maanden of is het ijdele hoop om in ons land te verlangen naar sneeuw en kou?
Een depressie, die over de Noordzee naar het zuiden van Scandinavië is getrokken, heeft Nederland en omgeving een zeer onrustig etmaal opgeleverd.
‘Wacht nog even met het wassen van je auto’, is een kreet die je in Nederland veel hoort als er weer eens een episode met uitregenend Saharazand zit aan te komen. Na afloop van zo’n periode komen we de resten dat zand op auto’s tegen, ramen en tafels.
Werden we de afgelopen jaren in september nog weleens op langere perioden met stabiel zomerweer getrakteerd, dit jaar is de herfst er vroeg bij. Hoe komt dit?
Leek het warme water van de Middellandse Zee vorig jaar rond deze tijd een tikkende tijdbom, dit jaar voelen de omstandigheden – ondanks de recordwarme zomer die voorafging – in elk geval in het zuiden van Spanje minder dreigend aan.
Het blijft nog even wisselvallig in Nederland. Vandaag doven de buien tijdelijk uit, als een rug van hogedruk vanuit het zuidwesten passeert, maar vanaf vanavond komt het weer onder invloed van een nieuw lagedrukgebied. En volgen opnieuw regen en wind.
De overvloedige nachtvorsten in het voorjaar, als gevolg van standvastige hogedrukgebieden in onze omgeving, hebben hun sporen nagelaten in de ontwikkeling van de vegetatie in de duinpannen van vrieskoujagers Pieter Bliek en Karel Holvoet.
Hoewel de septembermaand voor wat de temperaturen betreft voortvarend van start is gegaan, begint de voorsprong op normaal door het wat gematigdere weer van de laatste dagen langzaam wel iets af te kalven. Ook lopen de neerslaghoeveelheden op.
In ons eerste doorkijkje naar de winter, dat enige tijd geleden op deze site verscheen, vertelden we hoe het erop leek dat er op de lange termijn iets borrelde. Door de combinatie van de verwachte negatieve IOD (de Indian Ocean Dipole), de oostelijke QBO boven de evenaar en een mogelijk duidelijk zwakkere dan normale poolwervel.
