Als er één ding de winter van 1979 bijzonder maakte, dan was het wel de ijzel. In totaal gebeurde het die winter landelijk zo’n 20 keer, en de gevolgen waren vaak groot. Eén van die momenten vond plaats in het weekend van 20 en 21 januari, een weekend dat me nog helder voor de geest staat.
Ook al wijzen de barometers in Nederland hoge standen van rond 1040 hPa aan, nog steeds is het weer niet helemaal stabiel. Zelfs gisteren dreven nog kleine buitjes het land binnen. Ook waren er wolkenvelden, maar hier en daar was er ook ruimte voor de zon.
De winter van 1963 staat bekend als een van de strengste ooit. In januari, met een gemiddelde temperatuur van -5,2 graden in De Bilt, beleefden we een van de koudste maanden uit de meteorologische geschiedenis. Alleen januari 1940 was iets kouder, met -5,5 graden.
De winter van 1979 begon voor mij noodgedwongen binnenshuis. Een paar dagen voor de jaarwisseling had ik een ongeluk gehad met mijn pony, waarbij ik een hoef op mijn hoofd kreeg.
Grote delen van Nederland waren afgelopen donderdag in de ban van de sneeuw die vooral gedurende de ochtenduren viel. Het meeste kwam in het zuidoosten van het land omlaag. in delen van Zuid Limburg viel zelfs meer dan 15 centimeter.
De winter van 1963 staat in het geheugen gegrift als een van de strengste winters van de vorige eeuw. Samen met 1947 behoort deze tot de meest indrukwekkende, hoewel ook de oorlogswinters van 1940-1942 niet mogen worden vergeten. In deze serie nemen we je mee naar die legendarische winter. Vandaag behandelen we de aanloop en het adembenemende begin.
De winter van 1979 kwam ogenschijnlijk uit het niets, maar hield vervolgens bijna tweeënhalve maand aan. Achteraf gezien waren de signalen in de voorafgaande herfst al zichtbaar, maar op het moment zelf had niemand kunnen bevroeden wat ons te wachten stond.
Toen nog niemand er weet van had wat voor een winter op Nederland af kwam, liet het weer al wel bijzondere staaltjes zien. Zoals op 5 december 1962 toen meerdere mensen het leven verloren in de extreem dichte mist, die in de loop van de dag kwam opzetten.
De winter van 1978/1979 stond nog in de coulissen te wachten, maar mijn persoonlijke drama begon al vroeg. Op een frisse middag rond 28 december 1978 reed ik samen met anderen op pony’s van Nieuw-Milligen naar Garderen voor rijlessen. Een route door het Veluwse buitengebied, waar de wereld zich wijds en stil uitstrekte. Maar ergens, zomaar uit het niets, sloeg mijn pony op hol. Het steigerde, gooide me eraf en stoof ervandoor.
Na een wisselvallige en vrij koude periode met af en toe sneeuw en in de nachten op veel plaatsen gladheid, zien we de komende dagen een overgang naar veel rustiger hogedrukweer. Grote onzekere is daarbij de hoeveelheid bewolking.
