Een nieuwe ronde, nieuwe kansen. Het oude hogedrukgebied, dat het weer in Nederland de afgelopen tijd zo lang in zijn greep heeft gehad, is via Oost-Europa naar Rusland weggetrokken. Een nieuw, in de buurt van Ierland neemt het over. En tussen beide door trekt een lagedrukgebied over Duitsland naar het zuiden.
Als de atmosfeer tot stilstand komt en koude lucht aan het aardoppervlak gevangen zit onder warmere luchtlagen op grotere hoogte, kunnen mist en laaghangende bewolking gemakkelijk ontstaan. We hebben daar de laatste tijd voorbeelden te over van gezien. We raakten de wolken maar niet kwijt.
Het mag de laatste tijd bij ons in Nederland dan uiterst rustig zijn geweest, met vaak veel wolken, weinig wind en gematigde temperaturen, november is ook een maand waarin het behoorlijk kan stormen. Al moeten we daarvoor wel terug in de tijd.
Na een lange periode met kalm en grijs hogedrukweer, is het fijn dat morgen de bezem door de atmosfeer gaat. Een klein lagedrukgebied, dat net ten oosten van Nederland langs over Duitsland naar het zuiden trekt, brengt niet alleen buien. Het zorgt er met een sterk toenemende wind ook voor dat de laaghangende bewolking wordt weggeblazen.
Terwijl de kranten in Spanje nog volstaan met verhalen over de overstromingsramp, die op 29 oktober vooral de omgeving van Valencia trof en aan 215 mensen het leven kostte, dreigt de komende week een nieuwe episode met zware buien.
Het is al 10 november, maar in de Alpen is onder globaal 3200 meter nog bijna geen sneeuw te vinden. Wel zijn de meeste gletsjerskigebieden open. In de komende week kan alsnog wat sneeuw vallen en mogelijk verandert de situatie later in de week.
Sinds 11 oktober, toen een groot hogedrukgebied boven Europa het weer bij ons in de greep kreeg, is het – afgezien van enkele zonnige dagen – vaak bewolkt en grijs geweest. De grote vraag is nu of we er wat dit betreft nog een week aan vastknopen?
Het saaie en kalme weer van de laatste tijd had aan avonturen niet veel te bieden. Toch was er meer over te vertellen dan zo op het eerste gezicht leek. Niet alleen over de grijze wolkendeken, maar ook over de mist die nu en dan ontstond. In Vaals zag Carlos Sour in de mist een bijzonder effect: namelijk de Kelvin-Helmholtz onstabiliteit. We leggen het uit.
Al meerdere dagen lang zitten we tegen een laag grijze, laaghangende bewolking aan te kijken. Hier en daar is het nevelig, plaatselijk was het mistig en soms viel er ook motregen uit. Voor veel mensen is dit het saaiste weer op aarde. Toch zijn over die wolkenlaag een paar interessante dingen te vertellen. Dat doen we in dit verhaal.
De meeste mensen zullen het grijze en kalme weer van de laatste dagen al weer meer dan zat zijn, maar er komt nog het een en ander achteraan.
